MŁODE GOŁĘBIE NIE CHCĄ LATAĆ.... CO ROBIĆ?

Jeśli grupa podlotów nie chce latać, należy w pierwszym rzędzie sprawdzić, czy nie mają żadnych problemów z trawieniem. Czy ich odchody są ładne i zwarte? W razie wątpliwości, należy gołębie zbadać i poddać ewentualnemu leczeniu.

Po kilku tygodniach młódki powinny przejść pierwsze pierzenie. Gdy są zdrowe, tracą również kępki młodzieńczego puchu, które znajdujemy w gołębniku. Woskówka ich dzioba powinna stopniowo stawać się biała, a oczy powinny być napięte i suche. Jeżeli tak nie jest, musimy zbadać nasze młode gołębie i dowiedzieć się, jakie kroki trzeba podjąć.

To pytanie jest bardzo ważne. Niewłaściwa dieta jest często głównym powodem, dla którego młode gołębie nie chcą latać.

Wielu hodowców karmi swoje gołębie zbyt obficie i zbyt często, podając im zbyt bogatą karmę. W efekcie podloty są za grube, aby prawidłowo latać. W tym momencie tak naprawdę jest już „po ptakach”, ponieważ wpadamy w błędne koło. Młode nie latają, zużywają zbyt mało energii i stają się coraz cięższe, ponieważ są stale karmione zbyt obficie.

Z czasem kształtuje się u nich również specyficzny nawyk: młode gołębie po prostu nie ruszają się z dachu. Jeśli je przegonisz, zrobią od niechcenia kilka kółek wokół gołębnika i wylądują z powrotem na dachu z otwartymi dziobami, dysząc z wyczerpania. Nie są przecież przyzwyczajone do latania. Podobnie jest z ludźmi: jeśli nie jesteś w dobrej kondycji i próbujesz przebiec 5 km bez żadnego treningu, po kilkuset metrach również zaczniesz sapać i dyszeć.

Czy wydaje się, że twoje gołębie mają nadwagę? W takim razie pozostaje ci tylko jedno: musisz podawać im mniej karmy i musi być ona lżejsza. Możesz przez kilka tygodni stosować dietę na bazie mieszanki dla młodych gołębi (np. Plus I.C.+ Junior) z dodatkiem mieszanki oczyszczającej (np. Plus I.C.+ Depure). Nie podawaj im więcej niż połowy porcji, dopóki nie zrzucą sporo wagi i nie wzbiją się z powrotem do lotu.

Po tygodniu można je (dosłownie) lekko popchnąć do lotu, stukając szczotką, aż wszystkie młódki odlecą z dachu. Nie chodzi o to, by je przestraszyć; chcemy je tylko spłoszyć na tyle, aby wzbiły się w powietrze.

Po kilku dniach młódki szybko zrozumieją, czego od nich oczekujemy. Od tego momentu należy pozwolić im latać, a następnie sprowadzić je z powrotem do gołębnika. Gołębie, zwłaszcza młode, muszą albo latać, albo przebywać wewnątrz gołębnika.

Przez dwa do trzech tygodni po odsadzeniu młode gołębie należy karmić mieszanką rozpłodową (np. Plus I.C.+ Start). W pierwszym tygodniu karm je do syta, ale w drugim i ewentualnie trzecim tygodniu racjonuj im karmę, aby jadły wszystko.

Po tym okresie należy przejść na mieszankę dla młodych gołębi (np. Plus I.C.+ Junior), podając im ok. 30 gramów dziennie na gołębia. Ilość karmy zależy oczywiście od warunków pogodowych. Gdy jest mroźno, należy podawać nieco więcej mieszanki, ponieważ gołębie zużywają dużo energii, aby się ogrzać.

Czy gołębie wychodzą z gołębnika po dwóch czy trzech tygodniach? Czy niektóre próbują wzbić się w powietrze? Zachęć do lotu te młódki, które pozostają w gołębniku, stukając w dach. Trenowanie gołębia, aby od początku był w dobrej kondycji fizycznej jest łatwiejsze niż powrót do formy gołębia z nadwagą. Należy również pamiętać o tym, że młode gołębie muszą natychmiast reagować na wezwanie i przylatywać do miski z karmą. Jeśli nie wrócą na wołanie, nie podawaj im karmy. Na pewno nie zapomną tej lekcji i następnego dnia wrócą do gołębnika jako jedne z pierwszych.

Gdy młódki będą już sprawnie latać na większe odległości, należy zwiększyć porcję karmy do nie więcej niż 35-40 gramów na gołębia dziennie.

Podczas oblotów można kontynuować podawanie młódkom wyłącznie mieszanki dla młodych gołębi (np. Plus I.C.+ Junior). W przypadku pierwszych lotów, nie dłuższych niż ok. 150 km, wartość odżywcza tej mieszanki spokojnie wystarcza do pomyślnego ukończenia lotów bez żadnych problemów. Po rozpoczęciu sezonu lotowego i dłuższych lotów, można przejść na system żywienia mieszankami dla wdowców (np. Plus I.C.+ Champion lub Plus I.C.+ Superstar) oraz mieszanką niskobiałkową (np. Plus I.C.+ Gerry).